De integratie is mislukt. Het integratiedebat domineert al jarenlang de krantenkoppen en de politieke agenda. De berichtgeving over onze andere landgenoten houdt de gemoederen bezig. Bijvoorbeeld de Turkse Nederlanders die op de Erasmusbrug in Rotterdam de Turkse vlag lieten wapperen en daar de boel domineerden. “Hoe kan dat nou, ze zijn toch hier geboren?”
“Chinese Nederlanders: de bevolkingsgroep waarover we bijna niet horen.”
Marokkaanse Nederlanders die op straat vrouwen lastigvallen. “Hoe kan dat nou? Hebben die jongens geen respect voor vrouwen?” Surinaamse Nederlanders die een mening hebben over de zwartepietendiscussie. “Hoe kan dat nou? Zwarte Piet is toch geen racisme?” Antillianen die hoog lijken te scoren in de criminaliteitscijfers. “Hoe kan dat nou? Waarom gaan ze op boevenpad, ze krijgen toch een uitkering?”
De bevolkingsgroep waarover we bijna niet horen, zijn Chinese Nederlanders. Over hen lezen we nauwelijks negatieve berichten. Hoe kan dat nou? Laatst was ik, als Turkse Nederlandse, uitgenodigd bij de lancering van een evenement, Leading Asians. Aangezien Turkije voor 97 procent bij Azië hoort, voelde ik me die avond erg ‘Asian’.
“Aziaten werken keihard, zonder enige vorm van slachtofferschap te tonen.”
Onder de genodigden waren Koreanen, Vietnamezen, Chinezen en Indonesiërs, velen succesvol ondernemer of medisch specialist. Dit netwerk werd in stijl gelanceerd in het champagnehuis Maison Moët. Ik was erg onder de indruk, zowel van de bescheidenheid alsook van de elegantie van de aanwezigen.
De kracht van Leading Asians, opgericht door Janine Kho, zit besloten in de woorden ‘Aziaten klagen niet’. Aziaten werken keihard, zonder enige vorm van slachtofferschap te tonen. Je hoort ze niet, maar je ziet ze wel.
Oprichter Leading Asians Janine Kho, Founding partner Foodhallen Chong CHU met zijn partner Joyce Chu- Hung, Dr. Kakkhee Yeung vaatchirurg, Edwin Goudens van den Handel stylist.
Wanneer ben je nou goed geïntegreerd in Nederland? Waar moet je aan voldoen om te tonen of je erbij hoort of niet? Als we naar de Aziaten kijken, dan kunnen we wel zien dat er een verband is tussen dominante en bescheiden culturen, culturen die het integratieproces bemoeilijken of juist vergemakkelijken.
“Dominantie leidt in het algemeen vaker tot spanning en frictie tussen culturen en religies.”
Kunnen we zeggen dat bescheiden culturen makkelijker integreren, waarbij het succes in stilte wordt behaald? Dominantie leidt in het algemeen vaker tot spanning en frictie tussen culturen en religies. Dominante culturen kunnen meer ruimte claimen voor hun wensen.
Bij nader inzien is in stilte integreren, zoals veel van de Leading Asians doen, misschien wel het beste recept voor een vreedzame multiculturele samenleving.
Nederland is toe aan een bescheiden integratiemodel van culturen. Geen overlast veroorzaken blijkt de allerbelangrijkste succesfactor voor integratie. Op straat niet, met je vlaggen niet, met je zwartepietendiscussie niet en met je boevenpad niet. Ik vraag u allen twee minuten stilte voor integratie.
