door Rob Pietersen: Trouw 01-03-2007
Inspiratie voor Integratie is een wedstrijd van De Baak, managementscentrum van VNO-NCW.
In de Idols-achtige competitie kwamen 125 kandidaten opdraven met originele gedachten om allochtonen uit het verdomhoekje te halen. Onder het motto: „Bicultuur is geen handicap maar een kracht.”
Vijftien jonge ondernemers werden aangespoord met hun goede ideeën aan de slag te gaan. Er gingen jongeren naar een gevangenis om ze wakker te schudden, er werd een computerspelletje ontwikkeld (de inburgeringsgame), er komt een interreligieus benefietconcert, een multicultureel toneelstuk, een virtueel integratiemuseum en een ’National Dutch Day’.
„Dit is een nieuwe generatie”, zegt Yesim Candan trots. Zij is namens De Baak initiatiefneemster en bedenkster van Inspiratie voor Integratie (IVI). „Onze finalisten zijn het ook zat in een hokje te worden gepropt, met een stempel op je voorhoofd. Ze zijn het zat als allochtoon te worden benaderd en zich altijd te moeten verantwoorden. Dankzij hun inspiratie moet er een sneeuwbaleffect ontstaan. Zij zijn de rolmodellen. Zij moeten de kracht van de biculturelen uitstralen”, aldus de in Nederland geboren Turkse.
De finalisten kregen de afgelopen maanden workshops, ze werden uitgedaagd om hun projecten zo goed mogelijk te organiseren en te verkopen. Candan voelt de motivatie bij de finalisten, ze herkent de slechte ervaringen, de ongerustheid of woede die vaak tot extra inspiratie leidden.
Als de Turkse, als voormalige studente van Nijenrode, destijds met een rood wijntje in haar hand stond mee te borrelen, werd haar gevraagd of dat van haar godsdienst wel mocht. Als ze vertelde zich in hart en nieren een Turkse voelt, dan stuitte ze ook op onbegrip. „Nationaliteit heeft niets te maken met waar je bent opgegroeid. Het gaat erom wie je heeft opgevoed. Je kunt me toch niet vragen mijn roots te verloochenen? Het wordt tijd dat mensen hun oogkleppen eens af doen. Zo kun je het als bicultureel toch nooit goed doen?”
De vooroordelen, de oogkleppen… Dát stimuleert haar. „Net als die man die ik pas tegenkwam. Hij was hoogleraar in Marokko, maar komt hier al vier jaar nergens aan de bak. Toen ik zijn verhaal hoorde, toen hij om hulp vroeg, kreeg ik een brok in de keel. Of die Turkse MBA-student die hier asbest opruimt. Dat is gewoon van de zotte.”
Bron: http://www.inspiratievoorintegratie.nl/Trouw01032007/tabid/429/Default.aspx