Rapster Latifah begon als kind met rappen in de Bijlmer in Amsterdam. Ik bekijk een interview van Humberto Tan met haar waarin zij mijn hart verovert omdat ze zó echt is. Als blijkt dat ze in het gesprek haar vader mijdt, vraagt Humberto naar hem.
Ze raakt geëmotioneerd en vertelt in tranen dat ze vroeger door haar vader is misbruikt. Ze was pas vier toen het begon. Haar nummer ‘Papa’ gaat over haar trauma: “Ik kan niet van hoe je doet, papa. Ik wil wel met je zijn maar ik bloed, papa. Ik ben in tranen.”
“Zowel kakkinderen als kinderen uit een volkswijk zingen allemaal ‘huts a niffo’ mee.”
De Amerikaanse Cardi B won vorige week als eerste vrouwelijke rapper een Grammy met een soloalbum. De invloed van rap groeit nog steeds, kon je afleiden uit de 61ste uitreiking van de Grammy’s.
Ook hier in Nederland is steeds meer te merken van de invloed van rap op de jeugd. “Huts a niffo.” Wat voor hut bedoel je? Zowel kakkinderen als kinderen uit een volkswijk zingen allemaal ‘huts a niffo’ mee en weten exact wat de niet-Nederlandse woorden betekenen. (Weet jij het niet? Vraag het aan een kind.)
Rap is klasse-overstijgend. De woorden komen uit het Engels, Surinaams, Papiaments of Marokkaans, of zijn zelfbedacht door woorden om te draaien of letters door elkaar te husselen. Uitdrukkingen als ‘amperbroekie’ (string), ‘stacks’ (geld), ‘keti’ (ketting) of ‘kid’ (dik) zijn een paar voorbeelden.
“Moet ik mijn kind behoeden voor scheldwoorden als rap mainstreammuziek is? Is dat niet hypocriet?”
Mijn zoontje wilde op school het nummer ‘Krantenwijk’ rappen van Lil’ Kleine en Boef. Zijn school gaf geen toestemming, omdat de tekst niet gepast zou zijn. Mijn zoontje zal dus nooit een raplied kunnen playbacken, want in elk rapnummer valt het woord ‘bitch’ of ‘fuck’ wel een keer.
Moet ik mijn kind behoeden voor scheldwoorden als rap mainstreammuziek is? Is dat niet hypocriet? De teksten mogen we soms op het randje vinden, toch luisteren we massaal.
“Rap kaart maatschappelijke kwesties aan, zoals Lange Frans bijvoorbeeld deed met de zaak-Demmink.”
Rap kaart maatschappelijke kwesties aan, zoals Lange Frans bijvoorbeeld deed in ‘Kamervragen 2′ met de zaak-Demmink, over de voormalig topambtenaar die beschuldigd werd van het verkrachten van minderjarige Turkse jongens. Een zaak die stonk, vond Lange Frans.
Rapster Latifah is een baken voor kinderen die misbruikt worden en denken: ik ben niet de enige. Ze is haar schaamte voorbij, omdat haar lied een hoger doel dient. Dankzij Latifah kunnen kinderen hulp zoeken als ze tegen hun vader zeggen: “Ik wil wel met je zijn maar ik bloed, papa.”
